Op De Uitmarkt was het de eerste uren van de zaterdag nog vrij rustig, het Museumplein leek nog even op adem te moeten komen van de spetterende opening van die avond ervoor. In de vroege middag begon zich echter al snel een rij te vormen voor de VideoCube van het Nederlands Instituut voor Mediakunst. Het was dan ook moeilijk om de VideoCube over het hoofd te zien; trots stond het bouwwerk midden op het Museumplein tussen de twee grootste podia in. Aan beide zijden van het bouwwerk waren doeken bevestigd waar in schreeuwende kleuren ‘VideoCube’ op stond. Niemand kon meer om de containers heen en de VideoCube ontpopte zich tegelijkertijd als een populair meetingpoint.
Het bouwwerk van zes containers (telkens twee op elkaar) bleek onverwacht een parel tussen de zwijnen. Hoewel de enigszins gehavende containers niet zo strak en gelikt waren als de overige podia en tenten, bleek het juist daarom een welkome afwisseling voor het oog te zijn.
In elk van de drie containers die op de begane grond stonden werd een ander videoprogramma gedraaid. Eén container was gereserveerd voor het videokunstwerk ‘Rouge’ van Erwin Olaf. Deze succesvolle fotograaf is zich de laatste jaren gaan toeleggen op video, ‘Rouge’ vormde een voorproefje op zijn solotentoonstelling, dit najaar in het Instituut. De andere twee containers bevatten ieder een programma met vier verschillende videowerken, enkele hoogtepunten uit de collectie van het Instituut.
De meeste mensen uit de rij wachtenden waren niet bekend met videokunst, laat staan dat de namen en titels op de aanplakbiljetten bij hen een belletje deed rinkelen. Tijdens de Uitmarkt lokten de containers uiteindelijk 2000 nieuwsgierige bezoekers tussen de hun stalen wanden, met een leeftijd van 4 tot 80 jaar, Amsterdammers, dagjesmensen en toeristen. De tentoonstellingen bleek een groot succes, veel van de toeschouwers bleven het gehele programma (dat soms wel tot 20 minuten per container kon duren) zitten, warm en knus achter de mysterieuze zwarte en rode gordijnen. Buiten de containers was er niet te zien wat er zich binnen in de containers afspeelde. De rust van buiten stond vaak in schril contrast met binnen, veel mensen werden overdonderd door hun eerste kennismaking met videokunst en kwamen soms een beetje verdwaasd weer uit de containers. Bij sommige bezoekers paste de experimentele kunstvorm niet in hun straatje, terwijl anderen elke container afgingen en soms zelfs later weer terugkwamen om de films nog een keer te zien.
Peter Bogers / Force III
Om 20.00 uur gingen de containers dicht om het avondprogramma op te starten. Op de drie bovenste containers werd het werk van Peter Bogers geprojecteerd. Een man en zijn zoontje die aan het stoeien zijn, al lijkt de scheiding tussen stoeien en vechten soms overschreden te worden. Toen de zon eenmaal onder gegaan was en de schemer viel, straalde het werk van Bogers toeschouwers en voorbijgangers tegemoet. De langzame bewegingen in de film zorgde voor een speciale sfeer, intens en breekbaar.
Toen om 24.00 uur de muziek op De Uitmarkt stopte, werd het ook donker rond de containers. Even genoeg videokunst voor een dag. Gelukkig bleek de zondag een even groot succes. Ondanks het stralende weer en de goede acts op de podia trokken de bezoekers van De Uitmarkt zich dankbaar terug in de containers, om even in een andere wereld te stappen en een nieuwe ervaring op te doen.
