Visual Foreign Correspondents deel 6
[hedaer: 15-04-2008 tot 12-05-2008]
Het historische stadje van Weimar heeft grote namen als Bach, Goethe, and Schiller voortgebracht, maar gaat tevens gebukt onder haar nazi verleden en een xenofobisch heden. Het is een plek waar toeristen welkom zijn, maar vreemdelingen niet. Ronen Eidelman nam als uitgangspunt zijn wantrouwen in de lokale autoriteiten en hun misplaats gevoel voor “veiligheid’ en besloot in zijn eigen veiligheid te voorzien. Hij bouwde een gepantserde jeep, veelal door de Israëlische grenspolitie gebruikt.
Een tweede blik verraadt dat de tweedimensionale constructie nauwelijks op zijn houten frame kan staan. Met andere woorden: het is nep, een façade, net zoals de oude gebouwen van Weimar die door historische manipulatie en culturele kloning een bepaald authentiek beeld van Weimar pogen te schetsen, los van haar bedenkelijk verleden. Beveiliging werkt net zoals de mooie architectuur in Weimar: het is ook een façade en speelt in op een gevoel. De nepjeep kan ons natuurlijk niet daadwerkelijk beveiligen, maar speelt net zoals de alom aanwezige surveillance in op de idee van veiligheid. Wat betreft zijn het perfecte plaatje van Weimar en het spektakel van de surveillancemaatschappij beiden dekmantels voor wat er werkelijk schuil gaat.
* Israëlische grenspolitie