Exposed

Van 24-04-1999 t/m 11-06-2000


Tournee 1999 - 2000


Jasper van den Brink, Gerald van der Kaap, Jeroen Kooijmans, Tobias Schalken, Bill Spinhoven en Arjan Wijgergangs.


Elf kunstuitleencentra zullen vanaf april 1999 tot en met juni 2000 recent werk tonen van zes Nederlandse mediakunstenaars. De organisatoren, de Federatie Kunstuitleen en het Nederlands Instituut voor Mediakunst, MonteVideo/Time Based Arts, willen met deze tentoonstellingen een breder publiek bekend maken met mediakunst.


De zes werken die geselecteerd zijn uit de collectie van MonteVideo/TBA hebben met elkaar gemeen dat ze de toeschouwer op een persoonlijke manier aanspreken. De ervaring van de kunstenaar met een aspect van de wereld om hem heen wordt steeds gerelateerd aan eenzelfde soort ervaring bij de kijker. Daarbij wordt geen aanspraak gemaakt op een geprivilegieerde blik van de kunstenaar, er is juist een duidelijk respect voor de inbreng van de toeschouwer. De werken van deze tentoonstelling zijn dienstig in een bemiddelende rol, ze vormen de plaats waar (tenminste) twee subjectieve ervaringen tegen elkaar aan schurken.
Exposed! is een vervolg op de tentoonstelling Kunst met een Stekker, video- en mediakunst uit de jaren 90, die in 1997 begon aan een rondreis langs verschillende kunstuitleencentra. Exposed! is een initiatief van de Federatie Kunstuitleen en het Nederlands Instituut voor Mediakunst, MonteVideo/Time Based Arts, en wordt mede mogelijk gemaakt door subsidies van het Prins Bernhard Fonds en het VSB Fonds.


Exposed! toont de diversiteit waarmee mediakunstwerken een toeschouwer kunnen aanspreken. Er worden geen dogmatische uitspraken gedaan: ze geven de toeschouwer een aanreiking, iets ter overweging. Adequate eigenschappen als een expositie zich ten doel stelt een breder publiek te bereiken.

Tobias Schalken / Dead Shrimp Blues

Tobias Schalken
speelt met Dead Shrimp Blues in op een herkenbare emotie: het gemis van een geliefde. Op een tafel staat een typemachine, er steekt een wit vel uit waarop beelden van een dansend meisje worden geprojecteerd. De meeste toetsen van de typemachine zijn vervangen door venijnige scherpe punten. De resterende letters vormen een boodschap die bij de één een schrijnende associatie van onvervuld verlangen zal wekken, maar bij een ander juist warme herinneringen aan een amour-fou. Jasper van den Brink heeft het niet over dergelijke grote emotionele ervaringen, maar houdt een pleidooi voor het onbekommerde kijken. Spoorboom is een korte visuele vondst. Het toont verbazend luchtig de poezie van het alledaagse en wekt een glimlach die zich nestelt in je herinnering. Voor later, als je eens voor een spoorboom staat te wachten.

Jeroen Kooijmans / Werk

De Chill Termina
l van Gerald van der Kaap probeert ook zintuigelijke ervaringen bewuster te maken, maar op een tegengestelde manier. Het moet een besef veroorzaken van de hevigheid van het visuele geweld in het dagelijkse leven. Als toeschouwer onderga je daarvan een gekwadrateerde dosis terwijl je comfortabel op een gecapitonneerde sofa ligt, waardoor je de beoogde toestand van 'Total Hoverty' (totale zweving) bereikt. Zodat je later, met de voeten weer op de grond, een waarachtiger besef hebt van de overrompelende werkelijkheid. Ook Werk van Jeroen Kooijmans wil dergelijke aspecten van het leven blootleggen, maar doet dit met slechts een hypnotiserend beeld. Een ronddraaiende camera registreert van bovenaf hoe drie mannen zich gestaag in het zweet werken. De eerste graaft een kuil en gooit het zand in de kuil van de tweede, die gooit het in de kuil van de derde en de derde gooit het weer in de kuil van de eerste. Dat gaat zo eindeloos in het rond. Het levert een mooi maar ook benauwend beeld op dat vragen oproept over de onontkoombare systematiek van de samenleving.

Gerald van der Kaap / De Chill Terminal

In Zonder Titel van Bill Spinhoven wordt de band van de toeschouwer met een kunstwerk gethematiseerd. Hij laat de toeschouwer aan een hendeltje draaien waardoor een beeld opdoemt van een gloeilamp. Hierin verschijnt het gezicht van een baby, maar als je ophoudt met zwengelen verdwijnt het weer. Door de lieftalligheid van het beeld voelt het een beetje bruut om te stoppen met draaien, alsof je persoonlijk verantwoordelijk bent voor het wezen van het kunstwerk. Ook De Televisie van Arjan Wijgergangs refereert aan dergelijke gevoelens. Een televisietoestel verschijnt als een cartooneske lijntekening op een computerscherm. Met de muis kun je allerlei zenders aanklikken. Het is de charme van de getekende programma's die je aan de beeldbuis gekluisterd houdt en je een licht schuldgevoel geeft als je begint te zappen.


Tourneelijst
24 / 04 / 99 - 22 / 05 / 99 Kunstcentrum - Delft (Delft)
28 / 05 / 99 - 03 / 07 / 99 Centrum Beeldende Kunst Leiden (Leiden)
08 / 07 / 99 - 07 / 08 / 99 Artoteek Oost (Amsterdam)
04 / 09 / 99 - 02 / 10 / 99 Centrum Beeldende Kunst Deventer (Deventer)
07 / 10 / 99 - 31 / 10 / 99 Artoteek Den Haag (Den Haag)
06 / 11 / 99 - 12 / 12 / 99 Centrum Beeldende Kunst Groningen (Groningen)
17 / 12 / 99 - 16 / 01 / 00 Kunstuitleen Alkmaar (Alkmaar)
22 / 01 / 00 - 20 / 02 / 00 Centrum Beeldende Kunst Rotterdam (Rotterdam)
25 / 02 / 00 - 26 / 03 / 00 Museum Het Kruithuis (Den Bosch)
01 / 04 / 00 - 29 / 04 / 00 Kunstcentrum Meerzigt (Zoetermeer)
07 / 05 / 00 - 11 / 06 / 00 FAXX, podium voor hedendaagse kunst (Tilburg)