Animalities
Van 25-04-1997 t/m 31-05-1997
Wolfgang Matzat, Frans Klijn Velderman, Marina Abramovic & Ulay, Lieselot IJsendoorn, Bill Viola, Ivo van Stiphout, Atsushi Ogata, Tomiyo Sasaki, Jan Peter E. R. Sonntag, Charlemagne Palestine
In Animalities presenteren tien internationale beeldende kunstenaars werk waarin een dier steeds de hoofdrol speelt. We zien schapen, slangen, panters en teddyberen; de dierenwereld 'gekooid' in verschillende opstellingen en installaties. Ga je naar een galerie of Zoo, dan is dat een speciale plek waar cultuur respectievelijk natuur met vooropgezet idee bekeken wordt. Kunst krijgt een sokkel of lijst, het dier een mooi hok of hek. De bezoeker wordt gevraagd enige afstand te bewaren en wordt geacht te weten dat het is om iets bijzonders gaat ... Animalities beoogt een divers beeld te geven van de artistieke mogelijkheden op het gebied van één specifiek onderwerp.
Wolfgang Matzat (Duitsland, 1959)
Der Panther, 1995
Een gevaarlijk ogende installatie met naast elkaar twee monitoren, die d.m.v. een speciaal mechaniek met elkaar zijn verbonden en synchroon, horizontaal bewegen. Twee evenwijdig aan elkaar opgestelde camera's volgen een panter in zijn kooi. De onrustige heen-en-weer bewegingen van de panter en de horizontale verplaatsing van de monitoren verwarren de ogen van de kijker, Dit is gebaseerd op het principe van de REM-slaap.
Frans Klijn Velderman (Nederland, 1966)
Neverending Commercial Break, 1995
Frans Klijn Velderman beschilderde een kleine zwart-wit monitor. Een uitsparing op het beeldscherm vertoont een video van een aantal schapen in een wei. De muziek impliceert dat er niets vreemd aan de hand is.
Marina Abramovic & Ulay (Joegoslavië 1946 / Duitsland 1943)
Three, 1978 (10 minutes)
Marina Abramovic en Ulay vormden gedurende lange tijd een kunstenaarsduo, dat zich aanvankelijk met name door performances manifesteerde. De performances blijven ondanks de bezwerende dateringsdrift van de kunstgeschiedenis indrukwekkend, de belangstelling voor dit werk neemt hedentendage sterk toe. Three is een performance met een slang en vond plaats in Harlekin Art in Wiesbaden, november 1978.
Lieselot IJsendoorn (Nederland, 1967)
Protohippus, 1997 (10 minuten)
Lieselot IJsendoorn studeerde aan de Enschedese AKI, afdeling mediakunst en volgt daar momenteel een tweede fase opleiding. In Animalities presenteert zij Protohippus, een werk dat in eerste instantie een herkenbaar beeld oplevert. Gaandeweg verandert de perceptie van de kijker, waardoor er veranderingen in de waarneming plaatsvinden. Dit gebeurt zonder dat het fysieke beeld op de monitor wezenlijk anders wordt.
Bill Viola (US, 1951)
I Do Not Know What It Is I Am Like , 1986 (89:00 minuten)
Viola onderzoekt de innerlijke aspecten en verbanden van het animaal besef dat we in ons mee dragen. Het werk bestaat uit vijf delen en fungeert eerder als een landkaart dan een beschrijving van de dierlijke psyche. Een reeks beelden van dieren leidt ons, van het beginstadium van non-differentiatie (het zuivere zijn), via stadia in de orde van het rationele en fysieke, uiteindelijk tot een toestand die met logica en natuurwetenschappelijke wetten niets meer van doen heeft.
Ivo van Stiphout (Nederland, 1960)
Zoo , 1989
De installatie Zoo staat voor de herinnering van dierengeluiden. De geluiden zijn alle afkomstig van dieren die met uitsterven zijn bedreigd. De installatie geeft een situatie weer die ons misschien te wachten staat; synthetische overblijfselen moeten ons herinneren aan een wereld waar nog dieren leefden.
Atsushi Ogata (Japan,1962)
Karan Koron, 1989 (6 minuten)
De non-verbale videowerken van Ogata beogen onze zintuigen te stimuleren en een universele esthetische en spirituele ervaring bij de kijker op te wekken, die cultuur, leeftijd, ras en geslacht te boven gaat. De titel van het werk is een Japanse onomatopee voor de resonerende geluiden van klingelende bellen of van voetstappen in klompen. In Karan Koron wordt dierlijke energie op een meditatieve manier gereflecteerd.
Tomiyo Sasaki (Canada, 1943)
Creatures of the Enchanted Isles, 1984
Het meest representatieve aspect van het werk van deze canadese kunstenares van japanse origine, is de specifieke montagetechniek waarvan zij zich bedient in al haar videowerk; de continue herhaling van beelden die niet of minimaal verschillen en het behoud van het directe geluid. In Creatures of the Enchanted Isles krijgen de beelden van dieren van de Galapos archipel een bijzondere werking door dit effect van herhaling.
Jan Peter E.R. Sonntag (Duitsland, 1965)
OMO 1, 1996
Sonntag beweegt zich als muzikant en beeldend kunstenaar op het raakvlak van beide disciplines. Zoals in Escher's grafische verbeelding van de 'oneindige trap', is Omo 1 een psychologische paradox; een eindeloze spiraal van afnemend geluid gecomponeerd op verschillende snelheden, die samensmelten met een eindeloos afnemende hartslag.
Charlemagne Palestine (US, 1945)
The Preservation of Old Souls at the End of a Forgetful Century, 1989
Op zoek naar een afgedankt, ooit dierbaar knuffeldier, beladen met emoties. The Preservation ... is een verhaal over liefde, liefkozingen en vertrouwen. Het is een heilig altaar voor diegenen onder ons die door onze cultuur gedwongen werden zich met ernstiger zaken te gaan bezighouden en hun oude speelgoedbeesten achter zich te laten. Dit werk geeft je de kans eer te bewijzen aan die voorbije, verloren vrienden.